Υπάρχει η άποψη ότι η εφηβεία είναι η πιο δύσκολη περίοδος για την επικοινωνία και την σχέση των γονιών με τα παιδιά τους.
Όμως, η βασική δυσλειτουργία έρχεται από την έλλειψη κατανόησης και κακής επικοινωνίας. Η πιο δύσκολη περίοδος είναι…στα 2 έτη του παιδιού, πιο συγκεκριμένα περίπου από τα 2 έως τα 4 έτη.
Τι το τόσο τρομερό παρατηρούμε σε αυτή την διετία, που την έκανε να κερδίσει επάξια το προσωνύμιο “The Terrible Twos”;
The Terrible Twos
Το πρώτο που παρατηρούμε και αρχίζει να ταράζει τους γονείς είναι η λεγόμενη αντιδραστικότητα. Τι είναι αυτή η αντιδραστικότητα όμως; Είναι η ανάγκη των παιδιών για ανεξαρτησία, έλεγχο ορίων, επικοινωνία.
Ας ξεκινήσουμε από την αρχή.
Σε αυτή την ηλικία έχουμε μεγάλη ανάπτυξη στον λόγο, το παιδί αρχίζει μιλάει πιο καθαρά, με ολοκληρωμένες προτάσεις και συγκεκριμένα αιτήματα και απαιτήσεις, αρχίζουν δηλαδή τα «δεν θέλω», «δεν μου αρέσει», «εγώ μόνος».
ΕΓΩ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ!
Είναι η στιγμή που αρχίζει η μεγάλη προσπάθεια για ανεξαρτησία. Είναι μια σπουδαία στιγμή στην ανάπτυξη του παιδιού, όπου προσπαθεί να καταφέρει μόνο του να φάει, να πλυθεί, να ντυθεί ή να κάνει πράματα που βλέπει τους γονείς να κάνουν, για παράδειγμα να σπρώξει αυτό το καρότσι από το μικρό του αδερφάκι. Η πιο συχνή λέξη; Ένα μεγαλοπρεπές ΟΧΙ.
Λόγια λόγια λόγια λόγια!
Αυτή την περίοδο όπως προαναφέρθηκε, έχουμε μεγάλη ανάπτυξη στον λόγο, το οποίο συνδυάζεται και με πολύ φανταστικό παιχνίδι. Έτσι έχουμε μεγάλες συζητήσεις και πολλές ερωτήσεις γύρω από τον πραγματικό κόσμο, αλλά και από τον φανταστικό.
Στα παιδιά αυτής της ηλικίας, αυτά τα δύο πολλές φορές μπερδεύονται και έχουμε αντίδραση όταν αναιρούμε την πραγματικότητα τους.
Δικό μου είναι!
Αρχίζουν παίζουν μαζί με άλλα παιδιά, αλλά ακόμα δεν έχουν αναπτύξει δεξιότητες που τους επιτρέπει να συνεργάζονται και να μοιράζονται τα παιχνίδια και τον χώρο τους. Αυτό δεν είναι κακό και η συμπεριφορά χτίζεται σιγά σιγά.
Το χάος!
Τα γνωστά σε όλους πια tantrums κάνουν την εμφάνιση τους. Ξεσπάσματα, γεμάτα νεύρα, κλάματα και φωνές. Συνήθως μετά από άρνηση του γονιού να του δώσει αυτό που θέλει ή να αφήσει να κάνει αυτό που θέλει, εμφανίζουν ξαφνικά πάρα πολύ έντονα ξεσπάσματα.
Ο τρόπος με τον οποίο εκφράζονται ποικίλλει, αλλά σε γενικές γραμμές είναι μια κατάσταση που φαίνεται να μην μπορεί να ελεγχθεί εκείνη τη στιγμή.
Αυτές είναι κάποιες από τις κατηγορίες που κάνουν την διετία 2 έως 4 να μοιάζει πολύ δύσκολη, ψυχοφθόρα και πάρα πολύ κουραστική για τους γονείς. Είναι όμως φυσιολογικές καταστάσεις που υπάρχουν στην ανάπτυξη του παιδιού και το ζητούμενο είναι κυρίως η συναισθηματική υποστήριξη του γονιού ή του ζευγαριού, καθώς λόγω κούρασης παρατηρούνται έντονες συγκρούσεις και μεταξύ των γονιών, αλλά και η ψυχοεκπαίδευση τους, ώστε να μπορούν να
αντιμετωπίζουν όσο το δυνατόν καλύτερα τις έντονες αλλαγές που συντελούνται.
